Het is geen verrassing dat de Grammy Awards besloten hebben om in de categorie muziekfilm een nominatie toe te kennen aan de door Ron Howars geregisseerde documentaire "The Beatles: Eight Days A Week: The Touring Years."
Ik ben heel tevreden over de manier waarop de twee groepen waarin ik het meest geïnteresseerd was hebben gereageerd: de fans die alle feiten exact kennen en die the Beatles al tientallen jaren tot in alle facetten kennen, en de andere groep: de mensen die denken dat ze alles weten - ze zijn opgegroeid met deze muziek, maar ze kennen de context niet, ze hebben geen idee van wat er werkelijk speelde. Er was zoveel drama, en hopelijk hebben we beide groepen van dienst kunnen zijn door te tonen hoe het was om in die rollercoaster te zitten destijds."
Howard heeft de documentaire ook mede-geproduceerd, samen met Brian Grazer, Nigel Sinclair en Scott Pascucci, en allen waren verrast door de manier waarop de documentaire deze herfst ontvangen werd in de theaters. Talloze theaters door het hele land bleven de documentaire tonen, terwijl het oorspronkelijk maar geboekt stond voor één tot hooguit twee weken.
Grazer: "Je hoopt altijd dat een film goed uitpakt. Je hoopt dat de mensen het mooi zullen vinden, maar voor ons was het ook enorm van belang of the Beatles het zelf mooi zouden vinden. Toen we de premiere hadden in Leicester Square (Londen), merkten we dat ze het geweldig vonden. Dat was pure winst."
Howard: "De enorm positieve kritiek en de respons van het publiek op 'Eight Days A Week' is de nalatenschap van the Beatles en hun voortdurende belang, dat niet alleen een momentopname was destijds, maar door al het werk dat ze destijds verzet hebben. Het gaat verder dan alleen die periode, en de voor de hand liggende redenen voor mij zijn de creatieve integriteit en de kwaliteit van hun songwriting. Ze hebben ons geweldige verhalen verteld die ons op zeer veel verschillende manieren aanspreken."
Een ander voorbeeld van hoe 'Eight Days A Week' voor Howard heeft bereikt wat hij hoopte, wordt duidelijk uit een commentaar van een jonge bioscoopganger.
"Er kwam een jonge gast naar me toe, en hij zei 'Wow, en ik dacht dat Bieber groots was!'"
(Vert: Ruby Van Den Bergh – Coenraads)
