Dit is een rare: een officieel Beatles album dat niet bestaat. Of dat is tenminste wat EMI en Apple ons willen doen geloven. Een tijdelijk album dat net voor kerstmis 1966 is samengesteld omdat de groep geen nieuw product klaar had voor in de Kerst-kousen, voor het eerst sinds 1963.
EMI raakte waarschijnlijk in paniek toen Brian Epstein - de manager van The Beatles - hen eind oktober liet weten dat de groep nog niet eens begonnen was met opnemen. Het idee voor een verzamelalbum was geboren.
Omdat enkele van de singles alleen gemixt waren in mono (die niet op reguliere albums stonden), moest er wat stereo mixing gedaan worden. George Martin maakte de stereo mix van 'Paperback Writer' op 31 oktober, en ging daarna verder met 'I Want To Hold Your Hand' op 7 november.
De volgende dag, op 8 November, zorgde Geoff Emerick voor 'She Loves You'. Omdat de originele master zoek was, moest hij een nep stereo mix maken. Dat klinkt vreemd in 2015 maar in de jaren '60 was deze oplossing vrij normaal.
Op 10 November nam Peter Brown het stokje over en mixte 'We Can Work It Out', 'Day Tripper' en 'This Boy' in stereo. De laatste werd per ongeluk gedaan, omdat Brown waarschijnlijk dacht dat 'Bad Boy' 'This Boy' moest zijn. 'Bad Boy' was nooit uitgebracht in Engeland, het was speciaal voor de Amerikaanse markt opgenomen en kwam uiteindelijk op 'Beatles VI' te staan in juni 1965.
De stereomixen van de overgebleven nummers waren al te vinden in de archieven van EMI.
The Beatles waren bijna niet betrokken bij 'A Collection Of Beatles Oldies But Goldies!'. Maar het is een gulle collectie van 16 nummers (waarvan acht nog nooit op een Britse LP waren verschenen), waaronder 13 van hun 15 Engelse hits ('Love Me Do' en 'Please Please Me' werden weggelaten), plus favorieten van de fans 'Yesterday', 'Michelle' en eerdergenoemde 'Bad Boy'. De laatste was een lokkertje, als enige 'nieuwe' track op de LP.
De volgorde is behoorlijk vreemd. Er zit geen chronologie in en zet de luisteraar op het verkeerde been als de B-kant eindigt met 'Paperback Writer', 'Eleanor Rigby' en 'I Want To Hold Your Hand' - in die volgorde. Een chronologische reis van begin tot eind zou een meer naadloze luisterervaring opleveren, omdat de ontwikkeling van de groep - zowel als componisten als artiesten - fascinerend en opmerkelijk is van single to single.
In 1966 lieten de meeste van de potentiële kopers hun tienerfase achter zich en wilden hun 'kinderachtige' verleden achter zich laten. Op deze leeftijd zie je de tijd in maanden en niet in decennia, dus de recente nummers van 'Revolver' waren meer in harmonie met hun gemoedstoestand. De oudere opnames herinnerden hen aan wat ze achter zich wilden laten, toen Beatlemania op het hoogtepunt was.
De constante sprongen in tijd worden irritant. Ik weet zeker dat het album beter verkocht zou hebben als de volgorde chronologisch was geweest.
Iets anders wat beter had gekund, was de hoes. David Christian's schildering van een Carnaby Street dandy - met onderwerpen die meer associaties hebben met de New Vaudeville Band dan met The Beatles - zorgt er niet echt voor dat je dit album als een 'must-have' ziet. Tenzij je natuurlijk van de New Vaudeville Band houdt. Robert Whittaker's foto van de groep, die hij maakte in Japan in juli 1966, staat op de achterkant. Het is een gave afbeelding en zou zoveel beter op de voorkant hebben gestaan.
Een gave en luxere hoes en een chronologische volgorde van de nummers zouden hogere verkoopcijfers hebben opgeleverd. Dat is mijn theorie en daar geloof ik in. Want ik was daar en ik wilde geen 'A Collection Of Beatles Oldies But Goldies!' voor Kerst. In plaats daarvan ging ik voor Lee Dorsey's 'Holy Cow' en 'Dead End Street' van de Kinks.
Ik vind wel dat 'A Collection Of Beatles Oldies But Goldies!' weer terug moet in de officiële discografie van The Beatles. De cd verscheen in de jaren '80 en daarom hebben EMI en Apple gedaan alsof de collectie niet bestaat. Je wordt verwezen naar 'Past Masters' (die zijn tekortkomingen heeft), maar dat is geen oplossing. Kom op! 'A Collection Of Beatles Oldies But Goldies!' is de enige officiële compilatie LP die werd uitgebracht toen The Beatles nog bestonden. Het is onderdeel van de geschiedenis!
En zelfs al klinkt het vreemd, dit album is de enige plek waar je Geoff Emerick's nep stereo mix van 'She Loves You' kunt vinden. Ook onderdeel van de geschiedenis.
Uitgebracht: 10 december 1966
Geproduceerd door: George Martin
Bevat (hoogste notering in UK/US ten tijde van de release dat van de LP tussen haakjes): She Loves You (1/1)/From Me To You (1/41)/We Can Work It Out (1/1)/Help! (1/1)/Michelle/Yesterday (-/1)/I Feel Fine (1/1)/Yellow Submarine (1/2)/Can't Buy Me Love (1/1)/Bad Boy/Day Tripper (1/5)/A Hard Day's Night (1/1)/Ticket to Ride (1/1)/Paperback Writer (1/1)/Eleanor Rigby (1/11)/I Want To Hold Your Hand (1/1)
We Can Work It Out/Day Tripper en Eleanor Rigby/Yellow Submarine werden dubbele A-kant releases in Engeland. Michelle en Bad Boy werden niet uitgebracht als singles. Yesterday werd alleen als single in Amerika uitgebracht (in 1976 werd het verlaat in Engeland uitgebracht en ging naar 8 in de hitlijsten).
(Bron: pattayamail.com)
(Vert.: Ellen Clement)
