Wanneer we hem vertellen dat in de recensies over de concerten van Paul McCartney vaak genoemd wordt hoe goed de band past bij de voormalige Beatle, wijst Ray een groot deel van die lof toe aan McCartney.
‘Allereerst is het heel mooi dat te horen. Ik denk dat we allemaal enorm fan zijn van Paul, vanwege alles wat hij gedaan heeft gedurende zijn carrière. Ik ben opgevoed met the Beatles, ben dol op Wings, en zijn solowerk. Dus ik had me al helemaal ondergedompeld in het Beatlesmateriaal en de manier van produceren, en het geluid van hun albums. Ik herinner me alle kleine gekke details, zoals hoe een gitaar in het eerste refrein anders klinkt dan in het tweede refrein. Voor mij zijn al die details van de opnames belangrijk. Ik denk dat dat voor Rusty, Abe en Wix ook zo is. We bestuderen het materiaal allemaal graag, en we willen de essentie van die albums oppikken, van de productie van de hits, de energie van de arrangementen. We willen dus geen karaoke lijken, en we willen niet te extreem gaan. Ik denk dat een groot deel van het succes van de band aan Paul te danken is, want hij is zo gul, en zo muzikaal, en zo grappig.
En hij doet niet te moeilijk over onze partijen. We komen altijd goed voorbereid op de repetities. Hij houdt van ons werk. Hij heeft dan misschien een paar suggesties, maar meestal leren we het nummer gewoon en alles valt op z'n plek. We oefenen, en we treden op. Dus het ligt voor een groot deel aan Paul's manier van vrijheid van musiceren. Hij vindt het prettig dat we er zelf ook een beetje mee klooien.’
Voor zijn eigen carrière werkt Ray op het moment aan een nieuw album.
‘Het heet 'This Way Up', je kunt er over lezen op mijn website. Ik houd updates bij en post blogs en je kunt je inschrijven voor een nieuwsbrief. Mijn website heeft de slimme URL brianray.com. Als je je inschrijft voor de nieuwsbrief, ontvang je geen spam. En de privacy is volledig gewaarborgd. Ik stuur nieuwsbrieven en houd je op de hoogte van het laatste nieuws, wat er gebeurt in mijn leven. En hoe het gaat met de band met Paul. Dus doe mee!’
Hij vertelt ook dat de CD uitkomt in maart of april, maar aan de details wordt nog gewerkt.
In december organiseerde Ray een tribute aan gitaarpioneer Les Paul, tijdens de pauze van een wedstrijd van de Miami Dolphins uit Houston, Texas, samen met Rick NIelsen van Cheap Trick en Orianthi, de gitarist die op tournee was met Michael Jackson tijdens de 'This Is It' tour. Het trio, plus 100 jonge mensen op gitaar, creëerde een geweldige 'wall of sound'. Het hele idee kreeg vorm door een solonummer van Ray, met als titel ‘I Found You’.
‘Wat er gebeurde met het middenstuk van 'I Found You' is dat ik een idee had nadat de basis van het nummer stond. Ik had het idee dat ik iets wilds wilde doen. En ik dacht ineens aan een marchingband met alleen gitaren. Ik heb letterlijk de Pro Tools sessie in tweeën gedeeld en begon met een maffe drumbeat te spelen op het drumstel van een vriend, nam het op en nam het mee naar huis, naar mijn eigen homestudio. En in een uur of drie had ik er 40 gitaren aan toegevoegd, die een soort van oorlog uitvochten, een tweede Wereld Oorlog tijdperk, een soort Big Band melodieachtig iets, maar dan met de gitaren in de rol van de blaasinstrumenten van de marching band’, vertelt hij. ‘Ik had dus een partij voor de tuba en de trombone, een voor de saxofoon en de trompet, maar dan gespeeld door gitaren. Later was ik in New York City en daar had ik een etentje met Stephen Ross, de eigenaar van de Miami Dolphins. En ik wachtte op een passend moment om te vertellen over mijn gitaar-marching-band. Dus dat deed ik, en hij werd helemaal gek. Hij vond het een geweldig idee. Hij vroeg me of ik het nog kon uitbreiden, en ik zei 'tuurlijk'. Ik ging naar huis en deed een 1,5 minuut durende demo van de break van 'I Found You', als een andere versie van dezelfde break die ik in 'I Found You' had gezet, en ik verkende het een beetje. Ik stuurde het naar hem en hij was razend enthousiast. En, om een lang verhaal kort te maken, leidde dit me naar de pauzeshow van de wedstrijd van de Miami Dolphins op 27 december. Dat diende weer als inspiratie voor de vorm van wat een medley van iconische rock riffs door de jaren heen werd, allemaal gespeeld op Les Paul gitaren voor een Les Paul tribute.’ (te zien op YouTube).
Ray zegt dat er nog geen nieuws is betreffende opnameplannen dit jaar met Paul McCartney. Maar, hij zegt: ‘Er zal nieuws komen. Dat kan ik bevestigen.’
Hij zegt verder dat McCartney een geweldige baas is om voor te werken.
‘Zoals ik al zei: we komen naar de repetitie. Elk bandlid bereidt zichzelf individueel voor. Meestal doen we dan wat nieuwe liedjes met z'n vieren voordat hij binnenkomt. We beginnen al vroeg, en lopen alles door. We weten dan al welke partijen voor wie zijn enzo. En hij is degene die dan binnenkomt en begint te spelen. Er zijn ook andere nummers, zoals het nieuws nummer voor de film 'Everybody's Fine’, '(I Want to) Come Home'. Toen hij dat voor ons meebracht, hebben we het allemaal vanaf het begin geleerd. Hij zei gewoon, 'ik heb een nieuw liedje' en hij begon het op de piano te spelen. Wij probeerden dan meteen wat uit. Daarna nam hij het op, en de keer daarna dat we samenkwamen voor de nieuwe tournee, liet hij ons de opname horen. Hij zat aan de piano en we werkten onze partijen uit. Dus het kan beide kanten op. Of wij bereiden onszelf al voor, of hij werkt onze partijen uit. Hoe dan ook, hij is altijd erg direct in wat hij zoekt. Als er een partij is dat hij niet hoort, dan vraagt hij daarom. Maar hij is heel gemakkelijk en erg grappig. Hij zorgt altijd voor een goede sfeer tijdens de repetities. Het is altijd lachen. Het is altijd lichtvoetig maar we werken wel erg hard. Repetities gaan altijd erg geconcentreerd, maar het is leuk.’
Tot slot zegt hij dat er niks mysterieus aan de man Paul McCartney is.
(Bron: examiner.com -USA)
(Vert.: Ruby Van Den Bergh)
