Beatlesfanclub NL
Ringo ‘s carrière begon met een vliegende start begin jaren ’70 maar in de tweede helft, niet in de laatste plaats door het overmatig gebruik van wit poeder en drank begon Ringo’s carrière aardig in het slop te raken.
 
Het was niet alleen Starr die de cocaïne niet schuwde, maar in 1974 deelde hij een woning met Keith Moon, Harry Nilsson en John Lennon die er ook wel pap van lustten. Lennon probeerde nog enigszins de schade te beperken omdat hij de plaat Pussy Cats van Nilsson moest produceren maar de drank en drugs werden rijkelijk geconsumeerd.
 
En aangezien alle leden van The Who succesvolle soloalbums hadden gemaakt en zelfs Ringo de ene hit na de andere had gescoord meende ook de drummer van The Who in die tijd een soloalbum te moeten maken, volgens het zelfde concept als Ringo: als er maar genoeg beroemdheden mee doen, kan het nooit fout gaan. Zeker niet met songs van The Beatles, The Beach Boys, The Who, Lennon, Nilsson en Randy Newman. En als je aan alle kanten geholpen wordt door Ringo Starr die op het album ook meewerkt.
 
Behalve als je zo’n beetje de beste drummer ter wereld bent maar niet op je eigen album drumt en je zo’n beetje de slechtste zanger aller tijden bent…….  Dus ondanks de hulp van Ringo, Lennon, Nilsson, Ricky Nelson, Dick Dale en vele andere beroemdheden (laten we ook de zus van Suzi Quatro overigens niet vergeten) wist Keith Moon een van de aller-slechtste albums uit te brengen. Zo slecht dat ie weer leuk is. En de titel Two sides of the Moon(door Ringo verzonnen) werd treffend in beeld gebracht door de blote kont van Moon op de achterkant. 
 
Keith Moon interesseerde het blijkbaar niet dat het album compleet neergesabeld werd want hij heeft zelfs nog geprobeerd een tweede album te maken. Maar Two sides of The Moon levert een prachtige cover op van In My Life van The Beatles. Als je er de humor van kan inzien….. Het zelfde geldt voor de dialogen van Moon en Starr.
 
 

Ron Bulters
Al  50 jaar vertelt George Martin dat het niet zozeer de muziek was maar de humor van The Beatles die hem deed besluiten hen een platencontract te bieden op hun auditie op 6 juni 1962.
 
Toch kan dit verhaal niet helemaal kloppen. Op 4 juni 1962 kregen The Beatles namelijk al een contract van de platenmaatschappij. Dus de sessie van 6 juni was niet zo zeer een auditie als ook een echte opnamesessie. Hun enige bezoek aan Abbey Road met Pete Best. We weten dat The Beatles nummers speelden als Love Me Do, Ask Me Why, Please Please Me en Besame Mucho. Alleen van de laatste 2 nummers is een versie teruggevonden. Wat wel klopt is dat geen van de nummers de goedkeuring van George Martin kreeg. 
 
George Martin wilde op zeker spelen en – zoals gebruikelijk in die tijd – ze een nummer van een ander laten spelen. Het moet ergens rond deze tijd geweest dat The Beatles de demo van How Do You Do It opgestuurd kregen (gezongen door Barry Mason met wat leden van de Dave Clark Five in de begeleiding), geschreven door Mitch Murray, met het verzoek om het in te studeren voor een sessie op 4 september 1962. Murray had twee demo’s aan musicpublisher Dick James gegeven. How do you do it en The Beetroot Song (met de flauwe zin if you like beetroot, I’ll be true to you). Men vond de laatste overigens de beste maar godzijdank kwam dat nooit in handen van The Beatles.  Mitch Murray tekende er nooit een contract voor: de afspraak was dat Dick James het nummer aan een gevestigde artiest zou geven en als Mitch Murray het resultaat goed vond, er alsnog een contract getekend zou worden. Murray hoopte dat het door Adam Faith opgenomen zou worden maar George Martin gaf de demo dus aan The Beatles.
 
The Beatles studeerden How Do You Do it braaf in, maar uit de opname van 4 september 1962 blijkt dat de heren het met weinig enthousiasme speelden. Mitch Murray vond hun versie ook verschrikkelijk. George Martin gaf het nummer aan Gerry en The Pacemakers en met succes: ze scoorden er een nummer 1 hit mee, nog voordat The Beatles hun eerste nummer 1 behaalden.
The Beatles drongen er op aan dat ze één van hun eigen nummers op single wilden uitbrengen en George Martin besloot ze hun zin te geven en gaf ze een kans met Love Me Do. Ongehoord voor die tijd en The Beatles zouden voortaan al hun singles zelf schrijven.
 
 
 
 
Ron Bulters
 
LondonTown was de titel van één van de betere platen van Wings, al gingen de opnames niet zonder slag of stoot: Wingsgitarist Jimmy McCullogh en drummer Joe English verlieten de band tijdens de opnames (een herhaling van Band on the Run toen de toenmalige gitarist en drummer een dag voor het vertreg naar Lagos de band verlieten).
 
Met Jimmy liep het trouwens slecht af: hij stierf in 1979, pas 26 jaar oud, aan een overdosis heroïne. Linda McCartney raakte zwanger waardoor de opnames in een sneller vaarwater kwamen. En over vaarwater gesproken: een deel van de opnames vond plaats op een boot op de Maagdeneilanden. Naar verluidt om belastingtechnische redenen. Ook daar werden de opnames geplaagd door incidenten. Er vond een drugsinval plaats. Denny Laine kreeg een ernstige zonnesteek, McCartney raakte gewond, net als de engineer Geoff Emerick.
 
De plaat bevatte de hit With a Little Luck maar niet zijn allergrootste hit Mull of Kintyre die rond de zelfde tijd werd opgenomen, een van McCartney’s slechtste marketingsbeslissingen. Maar er blijft genoeg te genieten over. Wat te denken van Girlfriend dat door Michael Jackson gecovered werd voor Off the Wall (de heren zouden later samenwerken op een aantal nummers), Deliver your Children of het prachtige titelstuk? En er bleven zelfs nog nummers op de plank liggen, waaronder één van Pauls beste onuitgebrachte songs: Waterspout.
 
 
Ron Bulters
 
12 augustus 1960 werd Pete Best drummer bij The Beatles. Een positie die hij precies 2 jaar en 3 dagen vol hield want op 15 augustus 1962 kreeg hij te horen dat zijn plaats zou worden ingenomen door Ringo Starr. Nog geen 3 weken voordat de debuutsingle Love Me Do werd opgenomen.
 
Hoe kwam Pete nou terecht bij The Beatles en waarom moest hij vertrekken? De eerste vraag is redelijk makkelijk te beantwoorden. Op 16 augustus 1960 zouden The Beatles voor het eerst naar Hamburg vertrekken en zoals zo vaak zaten ze zonder drummer. The Beatles speelden af en toe in de Cashbah club van Mona Best. Zoonlief Pete Best drumde en aangezien het bezit van een drumstel destijds een zeldzame aangelegenheid was, viel de keuze al snel op Pete voor een auditie, die zoals gezegd op 12 augustus 1960 plaats vond. Gelet op het naderende vertrek naar Hamburg kon die auditie ook eigenlijk niet fout aflopen. 
 
Brengt ons op de vraag: waarom moest Best het veld ruimen? 50 jaar na dato verschillen de meningen daarover nog steeds. Er zijn genoeg opnames van The Beatles met Best om een oordeel te kunnen geven over zijn drumwerk. Heel slecht is het niet, maar het is zeker ook niet briljant. Aan zijn populariteit lag het ook niet want met zijn verschijning liet ie menig meisjeshart sneller slaan. Toch was Pete altijd een beetje het buitenbeentje van de groep. Toen de overige Beatles hun haar naar voren gingen kammen bleef Pete onverstoorbaar zijn haar in de bekende rockerskuif kammen. Ook liet Best nog wel eens verstek gaan in Hamburg, waarbij zijn positie werd overgenomen door Ringo. Ook producer George Martin was niet van Best onder de indruk en liet weten dat hij het prima vond als Pete met de band optrad, maar dat hij voor de opnamesessies een studiodrummer zou inhuren. Wat hij voor Love Me Do even goed deed en Ringo naar de tamboerijn verbande.
 
Het zal ongetwijfeld een combinatie van alle factoren zijn. Pete Best zou het ook nooit te horen krijgen uit de monden van John, Paul en George want ze lieten het ontslag heel laf over aan hun manager Brian Epstein. 
Het duurde even voor de rust hersteld werd want hoewel de helft van hun fans de komst van Ringo toejuichde stond de andere helft de band uit te jouwen. En op de eerste foto’s uit de Abbey Road Studio’s zien we George dan ook met een blauw oog…..
Nog een saillant feit: de grote steun en toeverlaat van de band, Neil Aspinall moest een keuze maken. En dat was lastig want laat de halfbroer van Pete Best nu de zoon van Neil Aspinall en Mona Best zijn….. Toch bleef Aspinall trouw aan de band en zou hij tot zijn dood de directeur zijn van het platenlabel van The Beatles, Apple.
 
Wat rest is de muziek. Bekend met Pete Best zijn zijn de opnames voor Polydor en de Decca audities. Ook zijn de opnames van de eerste sessie met George Martin uit juni 1962 inmiddels officieel uitgebracht.  En Pete zou  met een nieuwe band, The Pete Best Combo een platencontract krijgen en zelfs destijds een LP Best of The Beatles uitbrengen.Hij nam zelfs covers op van Rock ‘n’Roll Music, Kansas City en Boys, die ook op het repertoire van dat andere Liverpoolse bandje stonden, de laatste zelfs gezongen door Ringo. Het duurde echter 40 jaar voordat hij rijk werd aan zijn drumwerk. Omdat op de Anthology CD opnames met Best staan werd hij alsnog miljonair.
 
 
Ron Bulters
 
The Beatles en acteur Peter Sellers. Het lijkt een rare combinatie en toch doorkruisen de carrières van hen elkaar meerdere malen.
 
In Nederland kennen we Peter Sellers vooral als de even stuntelige als innemende inspecteur Clouseau uit de beroemde Pink Panters.
 
Maar Sellers was in de jaren 50 al een held van The Beatles door zijn samenwerking met Harry Secombe en Spike Milligan als The Goons.Hun radioprogramma’s vol met rare typetjes en liedjes werden verslonden door de jongens. En de plaatopnames die van hen en van Peter Sellers werden gemaakt, werden geproduceerd door George Martin, die jaren later ook The Beatles onder zijn hoede nam. Het was een van de redenen waarom het tussen Martin en de band zo goed klikte.
 
Maar daar houdt het niet op. Zo was het Sellers die hen een grammy-award uitreikte en zou Ringo Starr eind jaren ’60 met Sellers bevriend raken door hun samenwerking in de film The Magic Christian. Peter Sellers was daardoor ook één van de eersten die de White Album hoorde. Starr gaf hem een bandje met een aantal ruwe mixen die als The Peter Sellers Tapes op bootleg zouden verschijnen. 
 
Maar de leukste link tussen Sellers en The Beatles is het feit dat Sellers halverwege de jaren ’60 op onnavolgbare wijze een aantal Beatlessongs coverde. She Loves you, A hard Day’s Night, Help! Can’t Buy me Love en Yes it is, ze werden allemaal door Sellers door de mangel gehaald. Ze zijn allemaal grappig en de leukste zijn wel de versies van She loves you, die overigens destijds onuitgebracht bleven. 
 
 

Ron Bulters

inloggen / registreren

Geregistreerde bezoekers ontvangen regelmatig onze nieuwsbrief en profiteren van onze kortingsacties.

Anne’s column

08/01/2017
Je kunt ze The Next Generation noemen: de zonen en dochters van The Beatles. Het is voor deze kinderen niet altijd eenvoudig gebleken om te 'dealen' met hun afkomst. Met een vader die één van de...

Ron's Rarities

20/12/2016
Op 8 december 1980 maakte een aantal schoten een einde aan het leven van John Lennon. Een man de na een afwezigheid van vijf jaar weer volop in de studio aan het werk was en van plan was om in 1981 weer...

Zeldzaam !!!!

Fab4Cast

Written on 30/11/2016, 16:24 by Ramon
Bob ‘BDJ’ de Jong gooit nogmaals de catalogus van The Beatles in de mixer. Luister naar nog meer van zijn mash-ups en herinterpretaties. Zo heb je The Fab Four nog nooit gehoord!   Klik hier om...
633050