De heftige plankenkoorts van Sir Paul McCartney kostte hem midden jaren 60 bijna zijn plek in the Beatles.
Tijdens een preview van zijn nieuwe live DVD Good Evening New York City, vertelt de singer-songwriter dat hij in de beginperiode van de band extreem zenuwachtig was voor optredens.
De componist van Hey Jude geeft toe dat hij misselijk van de zenuwen was voor optredens en grote concerten, en hij vroeg zich destijds af of de jacht naar bekendheid het misselijke gevoel wel waard was, zeker na een ondraaglijke ervaring tijdens de awards ceremonie van NME in Londen.
Hij vertelt: "Ze hadden toen een NME Poll Winners party, en de eigenaar van NME wilde dat wij, en the Stones, en alle top acts gratis zouden komen optreden! Dit was op het moment dat the Beatles al een paar jaar bestonden. Ik herinner me dat ik op de trappen van Wembley Town Hall in Londen stond, letterlijk ziek van de zenuwen, en dat ik dacht 'ik moet wat anders gaan doen, dit is niet goed.' Het was echt zenuwslopend."
De 66-jarige ex-Beatle kan de fans geruststellen dat hij zijn plankenkoorts overwonnen heeft: "Nu heb ik het gelukkig lang zo erg niet meer. Ik weet ook dat ik een enorm goede band achter me heb staan, dat helpt. Het is fijn om aan het eind van de avond met slechts vijf man een buiging te maken. Ik had altijd medelijden met Elvis in Vegas, want hij had wel 50 man bij hem op het podium, en het klonk echt niet beter dan in mijn beginperiode, toen er slechts drie man stonden."
(bron: contactmusic.com)
(Vert.: Ruby Van Den Bergh)