5/ Isolation

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het grandiose album John Lennon/Plastic Ono Band zelden draai. Het is bij vlagen zo beklemmend en naar, daarvoor moet ik echt in de stemming zijn. Het is een bijzonder persoonlijke plaat. Alsof je een dagboek leest van iemand terwijl je zonet het slotje met veel geweld hebt opgebroken. Wat mij betreft is deze plaat echter wel het absolute Lennon meesterwerk dus van enig dualisme kunnen we wel spreken.

 

Isolation is een track waar bij mij de haren recht van overeind gaan staan. Ondanks dat Lennon en zijn maten in de sixties de wereld hadden veranderd, zat John vol met onzekerheden. Over zichzelf, de wereld politiek en zijn eigen artistieke nalatenschap. Lennon heeft vaker liedjes geschreven over angst maar dit is wel de grootste verstilde parel. Prachtig is ook het middenstuk dat hij 'geleend' heeft van Barret Strong's 'Oh I apologize' (b-kantje van Money) en daar een eigen draai aan geeft. Door de 'dubble-track' zang geeft het geheel nog meer urgentie en de lange uithaal tijdens 'insane' is één van de mooiste Lennon vocalen ooit.

 

I don't expect you, to understand
After you caused so much pain
But then again, you're not to blame
You're just a human, a victim of the insane

 

klik hier voor de video (Oh I apologize - Barret Strong)

 

4/ What you got

 

The Beatles waren altijd groot fan geweest van R&B en Soul. Daarnaast liet Lennon zich altijd enorm inspireren door de hits van 'het moment'. Rond de opname van Walls & Bridges klonk regelmatig 'For The Love Of Money' van 'The Ojays' op de radio. Leg dat maar eens naast deze track. Het intro van dit nummer zou overigens zo van Stevie Wonder kunnen zijn. Alles in dit nummer swingt en schreeuwt om aandacht. Niet in de laatste plaats de vocalen van John. Met een tamelijk door drank getergde stem schreeuwt hij Yoko om nog een laatste kans. Soms slaat Lennon wat door in zelfbeklag (hetgeen in tijdens het Mind Games album wel eens hinderlijk vind), maar hier maakt hij van zijn misère pure Rock 'n' Roll.

 

Well it's Saturday night and I just gotta rip it up
Sunday morning I just gotta give it up
Come Monday momma and I just gotta run away
You know it's such a drag to face another day

 

3/ Watching The Wheels

Tijdens de hitsingle 'Coming Up' van McCartney in 1979, kreeg Lennon na vijf jaar stilte weer opeens de inspiratie tot het schrijven van liedjes. Samen met Yoko schreef hij 'Double Fantasy'. Een album dat tjokvol goede nummers staat en haast geen enkele 'filler' kent.  Iedere track is persoonlijk, compact en raak. De productie is glad maar ontzettend helder en zijn band op dat moment...tja; die had ik wel eens live met hem aan het werk willen zien in plaats van The Elephants Memory Band. 'Watching The Wheels' gaat over die vijf jaar dat hij zich vooral bezig hield met brood bakken en het zorgen voor zijn zoontje Sean. Ik vind de breaks in het nummer bijzonder goed en doeltreffend gevonden en wanneer je alle galm en productie niet wil horen kan ik je aanraden de 2010 Double Fantasy Remix aan te schaffen. Een heel andere luisterevaring. Ik neig zelf meer naar de originele mix maar soms ben ik wat dat betreft 'a creature of habit'.

 

People say I'm lazy
Dreaming my life away
Well they give me all kinds of advice
Designed to enlighten me
When I tell them that I'm doing fine watching shadows on the wall
"Don't you miss the big time boy, you're no longer on the ball?"

 

2/ Instant Karma

De ultieme vorm van Rock 'n' Roll en bovendien past het exact bij het ongeduldige karakter van Lennon. Dit nummer werd binnen tien dagen geschreven, opgenomen en uitgebracht. Op 27 januari 1970 werd het nummer opgenomen (terwijl hij officiëel nog een Beatle was) met George Harrison op gitaar, Klaus Voormann op basgitaar, Alan White op drums en Billy Preston op keys. Phil Spector produceerde de plaat en vroeg aan Lennon hoe hij 'het graag gehad wilde hebben'. Lennon zei: het moet klinken zoals 1950. En zodoende voegde Spector daad bij het woord door een soort 'Sun Records' galm te reproduceren. Net als 'Across The Universe' werd het achtergrondkoor van de straat geplukt en voila; een Lennon klassieker is geboren. Het werd talloze keren gecovered maar het klonk nooit zo direct, zo 'right in your face' als de versie van Lennon.

 

Why in the world are we here?
Surely not to live in pain and fear
Why on earth are you there?
When you're everywhere
Come and get your share

 

1/ Gimme Some Truth

Van het album Imagine. Waar kant A nog begint met het mierzoete titelnummer, worden de rollen op Kant B even omgedraaid met één van de meest venijnige Lennon track ooit. De zittende president van Amerika, Richard Nixon. krijgt er flink van langs. Lennon spuugt de tekst echt recht in zijn microfoon en de lichtelijk overstuurde slide solo van Harrison maakt het geheel helemaal af. Lennon op z'n agressiefst en op zijn best.

 

No short-haired, yellow-bellied
Son of tricky dicky's
Gonna mother hubbard soft soap me
With just a pocket full of hopes
Money for dope, money for rope

 

Tim op het Broek - bestuur Beatlesfanclub.nl -