Het is een item op de bucket list van miljoenen Beatles fans als ze Londen bezoeken. Je stapt op de jubileum lijn van de metro, stapt uit bij St. John’s Wood. Na een fikse wandeling van vijf minuten, kom je aan bij een van de beroemdste zebrapaden in de wereld. Op welke dag dan ook houden honderden toeristen het verkeer op door de straat over te steken bij de 'Abbey Road crosswalk’, terwijl ze hun mobile telefoons aan vreemden geven om er een foto van te maken.

George Martin Giles Martin Capitol Photo Archives UMG 2 381x260 c

Vandaag komt Giles Martin naar de receptie en begeleidt zijn gast de trap op, langs ingelijste ondertekende litho’s van Beatles album’s hoezen, naar zijn bescheiden kantoor, veilig vóór zijn enorme editing apparatuur.

“Om in de studio te zijn, om voor zo’n bureau te zitten is totaal natuurlijk voor mij vanaf dat ik vier jaar oud was,” vertelt hij. “Je voelt je behoorlijk bevoorrecht om naar Abbey Road te komen. Elke dag dat ik hier aankom voelt alsof ik behoorlijk verwent ben.”

Giles is natuurlijk de zoon van de legendarische Beatles producer Sir George Martin, die overleed op 8 Maart 2016, 90 jaar oud. “Ik heb nooit gepland of gedacht dat ik aan Beatles materiaal zou werken. Mijn vader plande of dacht ook nooit dat ik aan Beatles materiaal zou gaan werken.”

De jongere Martin – hij is pas 47 geworden op dezelfde datum dat John Lennon jarig was – kreeg zoals bekend zijn eerste Beatles opdracht in 2003 voor wat bekend werd als The Beatles Love/Cirque du Soleil theater productie, wat zijn tiende verjaardag vierde in de Mirage in Las Vegas in 2016.

“Ik ben toen naar Neil Aspinall gegaan ( de eeuwige rechterhand van de Beatles en later de uitvoerend directeur van Apple Corps) die ik eigenlijk nog nooit ontmoet had, en ik zei tegen hem, ‘Nou ik denk dat ik een Beatles concert kan realiseren wat nooit heeft plaats gevonden als ik wat banden bewerk.’ En hij zei, ‘Wat bedoel je ?’ Toen zei ik, ik denk dat we misschien kunnen beginnen met de drumsolo van “The End.” ‘Ik verzon het ter plekke, op zoek naar (een idee) voor werk, dat is wat je doet.”

Aspinall bood Martin een onbetaald drie maanden termijn om te laten zien wat hij ervan zou maken. “Dus ging ik naar een ruimte hier – ik was nog nooit eerder in Abbey Road geweest – en begon eraan te werken. Ik maakte de ‘Within You Without You’/‘Tomorrow Never Knows’  mix. En ik dacht, ‘Dit is alleen maar leuk, maakt me niets uit dat ik het niet betaald krijg.’

“En als je geen loon krijgt …. dat is een grappige mentaliteit. Een soort Beatles mentaliteit. Ik begon gewoon te hakken in het materiaal. Ik kan me herinneren dat mijn vader zei, ‘Je bent een beetje te ver gegaan met dat.’ Toen kwam Paul McCartney binnen en we maakten een mix en hij zei, ‘Dit is geweldig maar je moet wat verder gaan.’ En ik liet hem het ‘Tomorrow Never Knows’ horen en hij zei, ‘Dit is briljant, dit moeten we doen.’

“En toen zei mijn vader, ‘Misschien heb je gelijk.’ En zo is het geboren. Wanneer ze mij verteld hadden dat de zoon van George Martin Beatles tapes zou gaan mixen voor een show in Vegas … Klinkt dat als het slechtste idee in de geschiedenis.

“Ik was die rebelse gek die door de gangen liep en niemand mocht horen wat ik aan het maken was. Je moet innoveren om grenzen te verleggen. Ik wilde dat mensen de muziek zouden horen alsof ze het voor de eerste keer hoorden.

“De banden zelf , gek genoeg, klonken geweldig en iedereen zei Love klonk echt goed. Dat zijn de banden; dat ben ik niet. Ik krijg eigenlijk waardering voor iets wat ik niet gemaakt heb.”

De uitgave van 2006 was een groot succes, Martin won er twee Grammy Awards mee. “Toen het uitkwam verraste het me echt hoe het ontvangen werd. Ik was bang dat ik gelyncht zou worden door Beatles fans. Maar het publiek vond het mooi.”

 Er werd Martin gevraagd hoe hij een nieuw Beatles project zou aanpakken. “Ik begin altijd achteraan. Het heeft alles met gevoel te maken, echt waar, wat je wilt dat de ander voelt. Dus als het over Eight Days a Week of de Hollywood Bowl gaat is je doel, of je het bereikt of niet, om zo dicht mogelijk vóór de band bij een live concert te staan, het is tenslotte een live ervaring.

“We luisteren naar muziek omdat we iets willen voelen. Het heeft alles te maken met wat je aan het einde voelt en dat is mijn uitgangspunt. Dan komt de innovatie. Je moet innoveren om grenzen te verleggen.”

Martin’s meest recente Beatles project is de productie van The Beatles: Live at the Hollywood Bowl,  een  17 sporen  uitgave die de originele LP uit 1977 heeft verbetert. De nieuwe versie is , in essentie, een compleet nieuwe uitgave, direct uit de bron van de 3 sporen band van het concert. In de recensie van het album uit 2016 schreef Best Classic Bands, “Het is rauw, het is visceraal en het is nog steeds super opwindend. Zeker dynamischer en absoluut krachtiger dan het origineel, dank zij Martin’s remix.’

Martin begon ongeveer vier jaar geleden aan het album te werken: “Ik vertelde mijn vader dat ik werkte aan de Hollywood Bowl en hij zei, Oh mijn God, echt ?’ (lacht) Ik heb gewoon een lijst samengesteld van de nummers waarvan ik vond dat die het beste klonken en uiteindelijk bleek dat die allemaal in de Hollywood Bowl  zaten plus vier extra tracks. Mensen denken dat het het kiezen veel ingewikkelder is dan het in werkelijkheid is.

“Op de drie sporen band staan drums, bas en publiek, stemmen en publiek, en gitaren en publiek. Het omringende geluid op het podium is stil; ze zongen met oordopjes in en hoorden niets.”

Martin neemt even de tijd om zijn werk te demonstreren aan zijn gast met een voorbeeld van een bekende opname van de Beatles uit 1967. (Eentje minder op de bucket lijst)

Hij gaat verder: “En toen besefte ik dat omdat mijn lijst bijna dezelfde was als die van hen,  het puur ego van mij zou zijn wanneer ik de volgorde zou veranderen van het originele album. En dan is er nog het element dat zowel George als John nog leefden toen het uitkwam en die hebben dat toen goedgekeurd.

“Ik ben me ervan bewust dat ik de zoon van George Martin ben. En er kan een perceptie zijn van een scepter en een troon bij Apple die van vader op zoon over is gegaan, maar dat is niet het geval. Ik moet er voor zorgen dat ik er het beste uit haal van wat erin zit, want dat is wat er van mij verlangt wordt.”

Martin zorgde ook voor een muziek producent voor de geweldige documentaire van Ron Howard The Beatles: Eight Days a Week – The Touring Years, die in enkele theaters speelt deze herfst en nu net gestreamt kan worden op Hulu ( op Blue-ray en DVD verkrijgbaar vanaf 18 november)

(Bron: bestclassicbands.com)

(Vert: Trix van Twist)