Een paar dagen na het overlijden van John Lennon, in december 1980, zette Neil Spencer, redacteur bij NME, zich ertoe om een samenvatting te maken van het talent, de invloed en de complexiteit van Lennon. “Lennon heeft er niet alleen voor gezorgd dat zijn liedjes de soundtracks van ons leven waren, waardoor hij de stem van zijn generatie werd”, schreef Spencer, “maar ze gaven ook vorm aan de tijdgeest, en hij deed dat met een oprechtheid die zichtbaar was in de manier waarop hij zijn leven leefde.’
“Dat is één reden waarom zijn dood zo hard aankwam in de wereld. Zoals de meesten van ons was hij vaak egoïstisch en vervelend, maar hij was nooit gierig met zichzelf of zijn ziel, tenminste, niet in het laatste deel van zijn leven. Hij gaf. Hij deelde. En nu hij weg is lijken wij ook kleiner te zijn geworden. Het gedeelte van ons dat zich afstemde met zijn wezenlijke goedheid, zijn waardigheid, zijn openheid en zijn optimisme, zal zoveel moeilijker aan te boren zijn zonder hem.”
“Om te zeggen dat hij gerekend kan worden tot een van de grootsten van zijn generatie is niet slechts overdreven sentiment of bewieroking door fans”, vervolgt Spencer, en dat oordeel geldt nu, 36 jaar later, meer dan ooit. Bladerend door oude uitgaven van NME en Melody Maker, lijkt Lennons nalatenschap echter iets minder zeker, vluchtig zelfs, tijdens het grootste gedeelte van de jaren 70. Voor onze onlangs verbeterde John Lennon Ultimate Music Guide en uitgebreide recensies van al zijn solo-opnames, zijn we in de archieven gedoken en vonden echt ongelooflijke dingen. Zoals bekend liet Lennon vanuit het VK muziekweekbladen overvliegen naar New York, waar hij ze naarstig las en doorgaans pittige brieven schreef naar de weekbladen, meestal over de aanhoudende geruchten over een reünie van de Beatles - al had hij de neiging om op alles waar zijn oog op viel te becommentariëren.
Lennon ontving in dejaren ’70 ook vaak schrijvers van zowel Melody Maker als NME. Hij gaf ze een unieke kans om opnamesessies te beluisteren en zijn appartement in Dakota te bekijken, en praatte uren met hen over alles wat ze maar wilden weten. Deze archiefjuweeltjes geven een onbetaalbaar inkijkje in Lennons leven en muziek. We hebben ook een herdruk gemaakt van een ongecensureerde coverstory uit 2003, waarin Yoko zeer gedetailleerde herinneringen ophaalt aan haar leven met John, die ze zo gedenkwaardig omschrijft als een ‘prachtig wonder’. Haar herinnering daaraan is iets dat zich heeft vastgezet in haar, verduidelijkt ze, en de gedachte dat dat of Johns muziek ooit zal vervagen is iets dat zij, en ieder ander, zich niet kan voorstellen.
(Bron: uncut.co)
(Vert: Linda Weller)